“Wiśniowskie dziedzictwo w dawnym obiektywie”
To wirtualna wystawa, która na różnych etapach projektu była współtworzona przez mieszkańców gminy Wiśniowa. Prezentuje stare fotografie stanowiące własność mieszkańców przedstawiające tradycje rzemieślnicze, rękodzielnicze, wytwórcze, przetwórcze i artystyczne oraz dawne lokalne jarmarki w działaniu. Zdjęcia zostały pozyskane podczas inwentaryzacji, jakie zostały przeprowadzone we wszystkich sołectwach gminy i stanowią zalążek lokalnego archiwum społecznego. Każde zdjęcie posiada swoją kartę inwentaryzacyjną, w której zawarte są informacje na temat jego właścicieli, tego co i kogo przedstawia, przybliżoną datę wykonania, miejscowość. Tym samym podobnie jak w przypadku inwentaryzacji wiśniowskich gorsetów przedsięwzięcie wpisuje się w nurt antropologii rzeczy, w której fotografie stanowiące rodzinne dziedzictwo pełnić mogą zarówno funkcję nośnika wartości – przedmiotu, jak i podmiotu – współtwórcy rzeczywistości: “opowiadacza” historii. Przywołują w pamięci członków społeczności wspólne doświadczenia tej grupy, ale przede wszystkim prywatne historie. W lokalnym wymiarze pełnią funkcję upamiętniania tych zdarzeń lub nawet uczuć im towarzyszących. Nabierają znaczenia symbolicznego i skłaniają do konstruowania wypowiedzi w oparciu o pamięć.
Wybrane zdjęcia z niniejszego archiwum zasiliły również wystawę stacjonarną, którą od 6 lipca do 27 września 2019 roku można było oglądać w siedzibie Gminnego Ośrodka Kultury i Sportu w Wiśniowej. Większość zdigitalizowanych i następnie wydrukowanych zdjęć celowo prezentowana była w swoich oryginalnych rozmiarach, pierwotnym formacie i kształcie, tak aby każdy mógł do nich podejść, dotknąć je, rozpoznać osoby i miejsca, które przedstawia. Zrezygnowano zatem z popularnych od pewnego czasu wielkoformatowych wydruków. Koncept ten zachęca do interakcji, rozmów i wspomnień na temat lokalnego dziedzictwa.
Wystawa stacjonarna rozbudowana została o współczesne portrety narratorów wiśniowskich tradycji, czyli twórców, rzemieślników, rękodzielników, wytwórców, producentów i artystów, wśród których prowadzone były badania terenowe.
Ponadto w myśl idei, która przyświecała projektowi od jego początku – współtworzenie go w różnym wymiarze i charakterze przez samych mieszkańców, a przede wszystkim przez wszystkich zidentyfikowanych w trakcie projektu przedstawicieli tradycyjnych profesji/umiejętności/praktyk – stacjonarna wystawa fotografii poszerzona została o inne wiśniowskie „skarby kolekcjonerskie i archiwalne”. Pochodziły one zarówno od mieszkańców indywidualnych, jak i od lokalnych stowarzyszeń i instytucji. Stało się to odpowiedzią na zaproszenie organizatorów aby podczas jednego z wydarzeń finałowych projektu – Wiśniowskiego Jarmarku Rzemiosł i Zawodów Tradycyjnych poza stoiskami z aktualnymi wyrobami włączyć się w tzw. wietrzenie wiśniowskiej domowej spuścizny z warsztatów, pracowni, szaf, strychów, garaży, piwnic czy magazynów.
WIS/82 fot. z archiwum P. Marii Poradzisz
(1939 r.) Gospodynie wiejskie. Trzecia stojąca od prawej (z warkoczami) mama p. Marii, ksiądz i wojskowy. Stroje regionalne (chustki strzępiaste), zorganizowany kurs gotowania dla gospodyń i młodzieży – spotkanie międzypokoleniowe.
Glich/18 fot. z archiwum P. Krystyny Wójcik
(Lata 30) Uczniowie szkoły podstawowej w Glichowie bez butów z nauczycielką – Julią Kapłan.
Glich/24 fot. z archiwum P. Józefa Leśniaka
(Lata 50) Pasieka p. Franciszka Leśniaka (ojciec p. Józefa). Na zdjęciu część jego pasieki. Posiadał około 60 uli. Pasieka jest dalej używana przez syna.
Poz/21 fot. z archiwum P. Grażyny Murzyn
(1971/72) Dziady w uszytych strojach i robionych maskach tradycyjnych.
WIS/25 fot. z archiwum P. Urszuli Moryc
(1982) Stanisław Kowal – stolarz (po lewej), Jan Ślusarz (na środku), Jan Łabędź (po prawej).
WIS/43 fot. z archiwum P. Anny Jasek
(lata 70) Zdjęcie przedstawia chłopaka Andrzeja, który niesie skoszoną trawę do obory. Jedna kózka jest w koszyku a dwie idą za chłopakiem.